Po odejściu od socjalizmu i rozpoczęciu reform rynkowych w Polsce nastąpiła destrukcja systemu mediów, który był finansowany przez państwo. W latach 1990-tych liczba czytelników polskiej prasy znacznie spadła, podobnie jak nakłady gazet i czasopism w największych miastach kraju. Jednak ten spadek stał się wkrótce początkiem nowego etapu w historii polskich mediów, ponieważ wiele świetnych i interesujących gazet i czasopism zastąpiło wydawnictwa o tym samym charakterze. Powstała wówczas w Warszawie gazeta “Wyborcza” szybko podbiła serca czytelników nie tylko w stolicy, ale w całym kraju. Gazeta “Wyborca” ma setki tysięcy czytelników, z roku na rok staje się coraz lepsza i potwierdza swój tytuł jednej z najważniejszych gazet w kraju – podaje strona warsaw1.one.
Historia gazety „Wyborcza”
Popularna warszawska gazeta powstała w stolicy 8 maja 1989 roku. Powstała w wyniku obrad Okrągłego Stołu jako medium drukowane na potrzeby kampanii wyborczej przed wyborami parlamentarnymi. Pierwszym redaktorem naczelnym został Adam Michnik, a pierwszy numer liczący 8 stron ukazał się 8 maja 1989 roku w nakładzie 150 tys. egzemplarzy. Przy jego tworzeniu pracowało około 20 dziennikarzy, z których część pisała wcześniej do konspiracyjnego wydawnictwa “Tygodnik Mazowsze”. Zastępcami redaktora Adama Michnika zostali Helena Łuczywo i Ernest Skalski.
Pierwsze wydania gazety były drukowane w drukarni Domu Polskiego w stolicy, a redakcja mieściła się w budynku przy ulicy Iwickiej 19. Pierwotna nazwa gazety brzmiała jako “Gazeta Codzienna”, a “Wyborcza” miała być używana tylko w czasie kampanii wyborczej, ale ta nazwa utrwaliła się przy wydawnictwie na wiele lat.
Od 1989 roku warszawska gazeta popierała politykę Tadeusza Mazowieckiego i była w stanie konfliktu redakcyjnego z dziennikarzami i redaktorami tygodnika „Solidarność”. Artykuły w „Wyborczej” przyczyniały się do ujawniania wydarzeń społeczno-politycznych w stolicy, w tym głośnych afer. Na przykład w 1997 roku gazeta przeprowadziła zakrojone na szeroką skalę dziennikarskie śledztwo w sprawie „afery żelatynowej”. Był to monopolistyczny przekręt, w który zaangażowany był biznesmen Kazimierz Grabek. Dziennikarze zajmowali się również wyświetleniem w gazecie afer korupcyjnych, z których najbardziej znany był artykuł o próbie przekupienia redaktora naczelnego gazety przez producenta filmowego Lwa Rywina. Rywin starał się pozyskać poparcie Adama Michnika dla przyjęcia ustawy przygotowanej przez Sojusz Lewicy Demokratycznej.
Kolejny artykuł w „Wyborczej”, opublikowany 23 stycznia 2002 r., ujawnił szczegóły zabójstw i zaniedbań w traktowaniu pacjentów przez pracowników pogotowia ratunkowego w Warszawie. Od wielu lat stałym współpracownikiem gazety jest znany polityk z Ukrainy Mirosław Czech.
Działy gazety, jej format i ważne nagrody
Wyborcza ma kilka głównych działów, takich jak „Kraj i Świat”, który relacjonuje wydarzenia w Polsce i innych krajach, „Kultura”, który informuje o głównych wydarzeniach kulturalnych w stolicy i publikuje wywiady ze znanymi artystami, „Nauka”, który jest poświęcony ważnym badaniom naukowym, oraz „Sport”, który zawiera informacje o najważniejszych wydarzeniach sportowych na świecie. W różne dni tygodnia treść gazety uzupełniana jest o dodatkowe informacje z zakresu polityki, ekonomii, historii, gotowania i innych. Piątkowe wydania gazety prawie zawsze opowiadają o tym, gdzie w weekendy można wybrać się w Warszawie i w jakich wydarzeniach kulturalnych warto wziąć udział miłośnikom sztuki.
Gazeta uzyskała liczne nagrody potwierdzające wysokie zaufanie czytelników i znaczenie tego środka masowego przekazu w społeczeństwie. W 2014 roku Wyborcza uzyskała status gazety dwudziestopięciolecia. Nagrody otrzymali również poszczególni dziennikarze: Marcin Kącki został uznany Dziennikarzem Roku w 2007 roku, Artur Domosławski otrzymał nagrodę w 2010 roku, a Andrzej Poczobut został uhonorowany rok później. To jednak nie cała lista wybitnych nazwisk, które stały się znane dzięki wieloletniej, pełnej zaangażowania pracy.
